't moest vaan mien ierte...

Bij de middagboterham even door de "Passe-Partout" gebladerd. Gewoontegetrouw eerst de "aller-retour" gelezen... en stillekens genoten.

Net toen ik mijn tanden wilde zetten in mijn tweede "boutschie", viel mijn oog op de middenpagina's van de Lions Club. Een geluk dat ik mij niet verslikte! Claude Devemie is het levende voorbeeld van de gevolgen van de faciliteiten. Hij is mossel noch vis. Of misschien eerder mossel dan vis! Nederlands schrijven is een franskiljon niet gegeven, dat weten we al. "Le Flamand, c'est pour la basse classe"... Het minste dat je zou verwachten van een franskiljon en "ami du beau language", is toch dat hij dan Frans zonder haar schrijft. Niets daarvan: een kemel in den "orthographe" van "exceptionnel". Had mijn betreurde oud-leraar Frans, André Clause, nog geleefd dan kreeg "kuulie" Devemie een "fleter" rond zijn oren.

Maar ja, Claude Devemie is "bilingue". Of denkt toch dit te zijn. Ik heb die pretentie totaal niet. Naast mijn PC liggen zowel een Dikke Van Dale als een Robert en een Bescherelle. Nederigheid siert de mens...